۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۳, سه‌شنبه

بی تو به سر نمی شود

بی همگان به سر شود بی​تو به سر نمی​شود دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو جان ز تو جوش می​کند دل ز تو نوش می​کند خمر من و خمار من باغ من و بهار من جاه و جلال من تویی ملکت و مال من تویی گاه سوی وفا روی گاه سوی جفا روی دل بنهند برکنی توبه کنند بشکنی بی تو اگر به سر شدی زیر جهان زبر شدی گر تو سری قدم شوم ور تو کفی علم شوم خواب مرا ببسته​ای نقش مرا بشسته​ای گر تو نباشی یار من گشت خراب کار من بی تو نه زندگی خوشم بی​تو نه مردگی خوشم هر چه بگویم ای سند نیست جدا ز نیک و بد                  
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی​شود گوش طرب به دست تو بی​تو به سر نمی​شود عقل خروش می​کند بی​تو به سر نمی​شود خواب من و قرار من بی​تو به سر نمی​شود آب زلال من تویی بی​تو به سر نمی​شود آن منی کجا روی بی​تو به سر نمی​شود این همه خود تو می​کنی بی​تو به سر نمی​شود باغ ارم سقر شدی بی​تو به سر نمی​شود ور بروی عدم شوم بی​تو به سر نمی​شود وز همه​ام گسسته​ای بی​تو به سر نمی​شود مونس و غمگسار من بی​تو به سر نمی​شود سر ز غم تو چون کشم بی​تو به سر نمی​شود هم تو بگو به لطف خود بی​تو به سر نمی​شود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر