تنهایی خر است...

تنهایی, خر است! انتظار, قاطر است اصن!

پریشان گویی!

1- نشستم یه کتاب 500 صفحه ای رو که یک ماه بود از کتابخونه به امانت گرفته بودم و هنوز لاشو باز نکرده بودم با دوربین اسکن کردم! کلی از وقت دیروزم رو گرفت. هنوزم تو کف پشتکار خودم موندم! با اینکه اگر خونده بودمش اون قضیه کذایی شاید کامل می شد و استاد گرام دست از سرم بر می داشت ولی از کارم راضیم!
2-بالاخره موفق شدم که بقایای جسد مارمولک خدا بیامرز! رو که زیر فرش اتاقم له شده بود برش دارم! خیلی به خودم افتخار می کنم! هر چند داداشش هنوز داره تو خونه جولان می ده و نمی دونم کی قراره عمرشو بده به شما! البته اینم بگم که من هیچ قصد مارمولک کشی نداشتم خودش خود کشی کرده. داداشش رو هم قرار نیست من بکشم مگر اینکه خودش تصمیم بگیره که بمیره!
3-کارت بانکم درست شد. از بی پولی نجات پیدا کردم! خدا هیچ بنی بشری رو حتی برای یک ساعت هم بی پول نکنه!
4- - دیروز در حین پیاده روی های همیشگیم توی پارک به این نتیجه رسیدم که هنر این نیست که وقتی همه امکانات زیر دست و پاته یه کاری بکنی! هنر اینه که با همون امکانات خیلی کم بتونی یه کاری بکنی. این ها همون موقعی به ذهنم رسید که می خواستم برم کاموای رنگی بخرم و دیدم کارت بانکم کار نمی کنه و پول ندارم! خلاصه که همین شد که بعد از برگشت به خونه هر چی کاموا از قبل مونده بود رو ریختم دورم و شروع کردم به بافتن جا مبایلی :) خیلی هم شاد و راضیم!
5-امروز باز می خوام برم دنبال کاموا که پلنگ صورتی نصفه نیمه ام رو تموم کنم! خیلی هیجان دارم. فقط خدا کنه کاموای صورتی  مغازه لیوینگ پلازا تموم نشده باشه.
6- گیر یه گوله کاموای کرم رنگ موندم که شالمو تموم کنم! هر چی می گردم اونی که می خوام پیدا نمی شه!
7- بعد از دو هفته دیروز یه خونه تکونی حسابی کردم. خونه ام کلی تمیز شد. خیلی هم راضی و شادم.
8-این ادویه جدیده خیلی خوش بواِ, طعم غذا رو خدا می کنه! خیلی دوستش دارم.
9- دیروز به جز خرید کاموا هوس مهمون کردن خودم به یه ساندویچ مک دونالد با مخلفات کرده بودم که از قضا کارت بانکی خراب شد و برنامه ام به هم خورد. خوشحالم که به موقع کارت خراب شد که شیطون که داشت گولم می زد برای خوردن غذای چاق کننده و مضر حالش گرفته شد! یادش باشه که دیگه به پرو پای من نپیچه!
10- چه حالی میده بری فستیوال واک بعد بری مارک آَند اِسپِنسِرقصد خرید هم به هیچ وجه نداشته باشی ولی یک عالمه لباس برداری و بری تو صف پرو لباس وایستی و بعد از یک ساعت نوبتت بشه و همش رو امتحان کنی و حالشو ببری. بعدم بیای بیرون و همه لباس ها رو بدی به اون خانمی که جلوی در اتاق پرو وایستاده یه قیافه ناراضی هم بگیری که مثلا یعنی خوشم نیومد, خیلی خز بود لباساش!
11- دلم برای غروبای پاییز که با آقای همسر از دانشگاه بر می گشتیم و من چای می زاشتم و یا می رفتیم تو پذیرایی یا تو همون اتاق خوابمون  چای رو  با کیک های کاکائویی کانتیننته می خوردیم تنگ شده.
12- دلم برای رضا, بابا و مامان هم خیلی تنگ شده.

والسلام

روش درمان حسادت از دیدگاه مسافر کوچولو

من روانشناس نیستم و تحصیلات  آکادمیک روانشناسی هم ندارم. فقط از این به بعد می خوام روشهایی رو که خودم توی زندگی برای از بین بردن برخی رفتارهای منفی در خودم به کار بردم و فکر می کنم تا حدی موفق بودم رو اینجا بنویسم.
از حسادت شروع می کنم که به طور طبیعی در همه آدم ها یافت می شه. در برخی بیشتر در برخی دیگه کمتر.

روش در مان حسادت از دیدگاه مسافر کوچولو:

1- صادقانه و بدون رودر بایستی قبول کنید که این حس در شما وجود دارد و قبول اینکه این حس خوب نیست. لازم نیست به زمین و زمان چنگ بندازین برای اینکه ثابت کنین این حس منحصر به شما نیست و خیلی طبیعیه و در بقیه افراد هم یافت می شه!
به بقیه هیچ کاری نداشته باشین. هدف خود شما هستین. اگر هنوز نمی دونین که ایا این حس در شما هست یا نه به نشانه ها پناه ببرین. اگر خیلی پشت سر دیگران غیبت می کنین. اگر همیشه شاکی و ناراضی هستین اگر پیشرفت دیگران بدون در نظر گرفتن شخصیت اون ها باعث ناراحتیتون می شه پس این حس در شما وجود داره! دست به کار شید!

2- اعتقاد قلبی به عدالت خداوند. اگر شک دارین پس خدا رو نشناختین! باید یه بازنگری تو خدا شناسیتون بکنین. (من روش در مان حسادت برای آتئیست ها و اگنوستیک ها رو بلد نیستم!!) خدا عادله. خیلی عادلتر از اون چیزی که من و تو فکر می کنیم. اگر چیزیو داده پس حقتون بوده و اگر نداده اعتراضی وارد نیست. اون تشخیص می ده که چه چیزی بهتون بده چه چیزی نده. اگر ناراضی هستین مشکل از درک خودتونه وگرنه داده ها و نداده های خدا عین عدالته! این جدای چیزهایی هست که انسان با حماقت هاش از دست میده!

3- مثبت نگر بودن و اعتماد به نفس داشتن. اگر به جای دیدن خوبی دیگران به طور محض, خوبی های خودمون رو ببینیم می فهمیم که ما هم توی زندگی خیلی چیزهای با ارزش داریم. باید ارزش داشته هامون رو بدونیم. شاید داشته های ما با مال دیگران متفاوت باشه ولی ارزشمنده. همیشه باید نیمه پر لیوان رو دید. به جای تاکید برای نداشته ها و نکات منفی باید داشته هارو ببینی و نکات مثبت زندگی خودت. نگاهت که اینطور باشه زندگی هم رنگ دیگه ای می گیره. کم کم چیزهای ارزشمند زندگی خودت رو می بینی و قدرشو بیشتر می دونی.

4- داشتن برنامه کاملا مشخص در زندگی. ادم ها شخصیت ها شون با هم متفاوته خواسته هاشون هم متفاوته. هر کسی توی زندگی یه چیز های خاصی رو می خواد. مطمئنا خواسته های ادم ها  شبیه هم نیست. اگر برنامه مشخص و دقیق برای زندگیمون داشته باشیم اونوقت هدف توی زندگیمون کاملا مشخص می شه. دیگه لزومی نداره برای داشته های دیگران حسادت کنیم. اگر اون داشته ها توی برنامه زندگی ما باشه که بهشون می رسیم اگرم نه که لزومی نداره حسرتشون رو بخوریم. ما برنامه زندگیمون مشخصه و می دونیم که قراره چی داشته باشیم و به کجا برسیم. پس لزومی نداره که به داشته های دیگران که برنامه های متفاوتی دارن حسرت بخوریم. باید تفاوت ها رو بشناسیم و بهش احترام بزاریم.

5-اعتقاد قلبی به توانمند بودن آدم ها. کسی که حسادت می کنه به خاطر این هست که هنوز قدرت خودش رو نشناخته. نمی دونه چه کارهایی می تونه بکنه. حسادت کار ادم های ضعیفه. ادم هایی که فکر می کنن از پس کاری بر نمیان. این تفکر اشتباه محضه. من معتقدم خدا به ادم ها اختیارصد در صد داده. قبوله که چیزهایی واقعا دست خود ادم نیست ولی در مقابل چیزهایی زیادی هست که با اراده ادم می تونه تغییر کنه. باید قدرت خودمون رو بشناسیم. انسان ها خیلی توانمند تر از اون چیزی هستن که خودشون فکر میکنن. اگر واقعا داشته های کس دیگه ای براتون حسرت و ارزوه چرا به جای حسادت تلاش بیشتر نکنیم؟ تلاش که بکنیم نه تنها به اون داشته ها که به چیزهای خیلی بیشتری هم می رسیم.

6-به جای بیکار بودن و فکر کردن به زندگی دیگران علایق خودمون رو بشناسیم و سعی در سرگرم کردن خودمون بکنیم. این کار باعث می شه درونا احساس ارامش بکنیم.

7- ورزش و تغذیه مناسب داشته باشیم. هر دو باعث تقویت روحیه مثبت نگری و شاد زیستن می شه. احساسات منفی رو از ما دور می کنه.

امیدوارم همیشه شاد باشید .