آدم هایی رو دوست دارم که از چیزهای کوچیک خوشحال می شن.اونهایی که منتظر نمی مونن تا اتفاق های عجیب و غریب بیفته تا لبخند بزنن. اونایی که به خاطر یه صبح دل انگیز آفتابی بعد از بارون شب قبل خوشحال می شن، به خاطر دیدن یه مرغ دریایی گرسنه که اومده خورده آشغال های باقیمانده از بازار روز یکشنبه رو بخوره خوشحال می شن، آدم هایی که به خاطر خوردن یه شکلات خوشمزه خوشحال می شن.آدم هایی که با یک پیاده روی ساده خوشحال می شن یا به خاطر حرف زدن با یه دوست خوب ،خوندن یه مطلب جالب ،آدم هایی که بلدن هزار تا دلیل پیدا کنن برای شادی، برای زندگی، برای بودن، برای ادامه دادن و زندگی کردن. آدم هایی که برق نگاهشون به آدم انرژی مثبت می ده دیدنشون انگیزه زندگی کردن رو توی ادم تقویت می کنه آدم ها یی که مدام داشته هات رو به یادت میارن و نداشته هات رو کم اهمیت برات نشون می دن. آدمهایی که از صحبت کردن و همنشینی باهاشون لذت می بری...
سعی می کنم یه چنین آدمی باشم...
سعی می کنم یه چنین آدمی باشم...
