به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد...

عجب است اگر توانم که سفر کنم ز کویت.......به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

باران

باران و گیتار...

شب و صحرا و گل و سنگ........همه دل داده به آوازشباهنگ

دیشب ماه  سیزده درصد بزرگتر از حالت معمولی هر روزش بود. همین مزید بر علت شد که من و آقای همسرعکاس عزیزتر از جان، شال و کلاه بکنیم و دوربین رو آتیش کنیم و نیمه شب بزنیم به دل کوه و بیابون و دریا برای عکس برداری از ماه.
خلاصه که تا کنار آب رفتیم و نقش ماه بر آب ندیدیم و این شد که دل به دریا زدیم و از مناظر دورو بر عکس گرفتیم (گرفتند!)

                                        آسمان صاف و شب آرام      بخت خندا ن و زمان رام

                                خوشه ماه فرو ریخته در آب            شاخه ها دست برآورده به مهتاب

                                           


پی نوشت: عکاس تاج سر بنده!(برای تاکید بیشتر)