۱۳۹۱ بهمن ۲۶, پنجشنبه

خوشحالم

خوشحالم از این  که خدایی که دارم بهترین و کاملترین خدای عالم هستی هست . با تمام وجودم به خدایی که دارم افتخار می کنم. خدایی که دارم کسی هست که رحمت و بخشندگیش تو تصور و ذهن محدود هیچ مخلوقی نمی گنجه. خدایی نیست که به خاطر گناهی که کس دیگه ای* کرده تو رو نبخشیده باشه. خدایی نیست که برای بخشیدن تو نیاز به علت و دلیل یا قربانی** داشته باشه. خدایی که من دارم بدون قید و شرط می بخشه برای بخشیدن، حتی گاهی بهونه هم نمی خواد. بی بهونه، بدون دلیل  و زیبا می بخشه. هر چی که بیشتر به خدایی که دارم فکر می کنم بیشتر خوشحال می شم بیشتر به زندگی امیدوار می شم.
آره  خدایی که دارم بهترینه. بی نیاز از علت هست و همه نیازمند او که علت همه علت هاست. خدای من یگانه هست هم وجودش تک و بی همتاست  و هم خصوصیاتش یگانه و ستودنی. تقسیم ناپذیره***، چون بی نهایته و اونچه که نهایت نداره تو شمارش نمیاد. خدای بی نقصه. کاملترینه، بهترینه، زیباترینه، استوارترینه، مهربانترینه، بخشنده ترینه و  خواستنیترینه.
هر چی از خدای یگانه ام بگم کم گفتم. همیشه بوده و هست. کسی که هیچوقت تنهام نمی زاره کسی که من بدون اون معنایی ندارم. کسی که هر چیزی که می گم می شنوه، کسی که از خودم برای من نگران تره، کسی که از خودم به من نزدیکتره...
خوشحالم که که همچین خدایی دارم...


* اشاره به گناه نخستین آدم و حوا...
** اشاره به قربانی شدن عیسی مسیح ...
*** اشاره به تثلیث

۱ نظر: