داشتم فکر می کردم که ای کاش هم زمان می شد توی دو تا دنیا زندگی کرد. هر وقت که اراده می کردی می تونستی به هر کدوم از این دنیاها که می خواستی بری. البته هیچکدومش هم وهم و خیال نبود, واقعی واقعی بود. حد اقل خوبی که این نوع زندگی کردن داشت این بود که هر گز اشتباه های یه دنیا رو توی دنیای دیگه تکرار نمی کردی. اونوقت می تونستی به طور موازی کیفیت زندگیتو بالا ببری و زندگیتو با اشتباه های احمقانه خراب نکنی. وقتی با خودم خوب فکر می کنم دقیقا می دونم چه کارهایی رو باید توی این مدت زمانی که تا به حال زندگی کردم انجام می دادم و چه کارهایی رو نباید انجام می دادم اما هر گز فرصتی نیست که بتونم دونسته هامو جایی به کار ببندم همیشه فرصت های مختلف یک بار برای ادم پیش میاد,انتخاب اشتباه گاهی هر گز قابل برگشت نیست تجربه کسب شده از این انتخاب هم هر گز قابل استفاده نیست.و این خیلی بده...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر