ای سفر کرده, دلم بی تو بفرسود,بیا...... غمت از خاک درت بیشترم سود, بیا
مایه راحت وآسایش دل بودی تو.........تا برفتی تو دلم هیچ نیاسود بیا
ز اشتیاق تو در افتاد به جان آتش........وز فراق تو در آمد به سرم دود, بیا...
* شعر از اوحدی
مایه راحت وآسایش دل بودی تو.........تا برفتی تو دلم هیچ نیاسود بیا
ز اشتیاق تو در افتاد به جان آتش........وز فراق تو در آمد به سرم دود, بیا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر